Pamiętamy!
Umarłych wieczność dotąd trwa,
dokąd pamięcią im się płaci.
W. Szymborska
Dnia 15 maja 2021 r. obchodziliśmy pierwszą rocznicę śmierci naszej drogiej koleżanki – Elżbiety Garbackiej. Pamiętamy ją jako kreatywną i pracowitą nauczycielkę, uśmiechniętą i pełną życia koleżankę oraz dobrego i życzliwego człowieka.
Mimo upływającego czasu wspomnienia o Eli wciąż są dla nas żywe i budzą wzruszenie. Była bowiem osobą, która emanowała uśmiechem i pozytywna energią. Staramy się na co dzień realizować przekonanie, któremu zawsze była wierna, aby brać z życia pełnymi garściami i w pełni korzystać z każdego dnia. Mamy nadzieję, że kiedyś się znów spotkamy.
Dyrekcja Szkoły,
Nauczyciele i uczniowie.
Nasza Pani Elu,
„I B ciszy chce” – tymi słowami przywoływałaś pedagogiczną ciszę i szczerą radość w klasie, gdy I B ciszy mówiła nie.
„Sama odeszłaś cicho, bez słów pożegnania,
jakbyś nie chciała, swym odejściem smucić...”
„Jestem z Was Bardzo dumna.” Tymi pięknymi słowami zakończyłaś kolejny list do ukochanych uczniów… ostatni swój list do nich..
I właśnie teraz za chwilę rozpocznie się Nasza ostatnia wspólna lekcja w klasie I B. Sasza, Bartek, Kornelka, Ignaś, Franio, Laura, Lubavka, Julka, Natalka, drugi Franio, Michał, Anitka, Michał, Oktawian, Natalka, Helenka, Kuba, Martynka, Olga, Zuzia, Jerzyk, Wiktoria, Maciek, – wszyscy Twoi uczniowie obecni, tu w kościele, lub dalej, ale sercem i myślami przy Tobie. Nie mamy ze sobą książek, zeszytów, ani zielonych słomek, o które ostatnio prosiłaś, bo to będzie lekcja o Tobie - Naszej Pani z I B.
Byłaś naszą ukochaną Panią Profesor przez wielkie, a nie duże P, swoim entuzjazmem i uśmiechem zarażałaś każdego z Nas, swoim ciepłem i życzliwością jak kluczem otwierałaś nasze serca i umysły, byłaś mądrze wymagająca, pierwsza lekcja i już pierwsza praca domowa – pójść na lody, cały wrzesień ją odrabialiśmy… byłaś też wyrozumiała, kiedy w przerwach testowaliśmy dopuszczalną prędkość na szkolnych korytarzach. Gra w kolory miała z Tobą trwać trzy lata, lecz skończyła się od tak. Nie odeszłaś jednak bez śladu, lecz zostawiłaś Nam życiowy piórnik, a w nim:
Kredki wielokolorowe …abyśmy mieli tęczowe nastroje,
Ołówek by naszkicować swoją przyszłość,
Linijkę by prosto do celu,
Gumkę by wymazać to co niepotrzebne,
Dziękujemy Ci za to.
Dobry Bóg dał Ci dar pięknego nauczania i choć smutno Nam bez Ciebie ufamy, że teraz nauczać będziesz w niebie. O to będziemy dzisiaj modlić się dla Ciebie.
„Śpieszmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą, to Twoja ostatnia i najcenniejsza lekcja dla Nas.”
Spoczywaj w pokoju.
I B zapamięta Cię - Twoi Uczniowie